Członkowie Lutosławski Quartet wraz z gośćmi zapraszają na spotkanie z twórczością dwóch wyjątkowych kompozytorów. Podczas wieczoru usłyszymy najsłynniejsze dzieła autorstwa Ernesta Chaussona – artysty zwanego niekiedy prekursorem francuskiego impresjonizmu. W programie znalazła się także muzyka na kwartet smyczkowy jednego z najbardziej wyrazistych twórców muzyki XX wieku, Béli Bartóka.

W 1877 roku 22-letni Ernest Chausson postanowił poświęcić swoje dalsze życie muzyce. Decyzja nie była łatwa – wszechstronnie uzdolniony młodzieniec doskonale radził sobie również na polu literackim i malarskim. Co więcej, był wówczas świeżo upieczonym absolwentem studiów prawniczych. Los skierował go jednak do Konserwatorium Paryskiego, gdzie kształcił się muzycznie pod czujnym okiem cenionych pedagogów – Jules’a Masseneta i Césara Francka. Decyzja o wyborze zawodu artysty dla wielu nie była zaskoczeniem, zamiłowanie do sztuki Chausson wyniósł bowiem z domu rodzinnego. W interesującym dorobku kompozytorskim francuskiego twórcy najpopularniejszym dziełem okazuje się nastrojowy Poème. Utwór powstał w 1896 roku, w czasie wakacji artysty w słonecznej Florencji. Chausson podjął się stworzenia dzieła w odpowiedzi na prośbę słynnego belgijskiego wirtuoza skrzypiec i kompozytora, Eugène’a Ysaÿe’a. Kompozycja początkowo miała być koncertem skrzypcowym, Chausson jednak dosyć szybko zrezygnował z tego pomysłu, uznając go za zbyt duże wyzwanie. W ten sposób powstał niewielkich rozmiarów, urokliwy utwór przeznaczony na skrzypce i orkiestrę. Autor opracował go później również w wersji na mniejszy skład instrumentalny, czyli na skrzypce i fortepian z towarzyszeniem kwartetu smyczkowego. Najczęściej wykonywanym dziełem kameralnym kompozytora jest zaś nieco młodszy, bo ukończony w 1891 roku, Koncert D-dur op. 21. Prawykonanie tej na wskroś wirtuozowskiej kompozycji Chausson również zawdzięcza przychylności Ysaÿe’a, który postanowił zaprezentować Koncert wraz ze swoim kwartetem i pianistą Auguste’em Pierretem. Bohaterem premiery okazał się niewątpliwie Pierret. Był on drugim wirtuozem fortepianu poproszonym o udział koncercie – jego poprzednik zrezygnował, uznając swoją partię za zbyt trudną.

W czasie gdy Chausson stworzył swój Poème, piętnastoletni Béla Bartók uczęszczał do gimnazjum w Bratysławie, gdzie uczył się gry na fortepianie i komponował  pierwsze utwory. Wśród nich pojawiała się już muzyka kameralna, której w późniejszych latach chętnie się poświęcał. Swój III Kwartet smyczkowy Bartók ukończył w 1927 roku, będąc już w pełni dojrzałym twórcą o indywidualnym języku muzycznym. Wspomniane dzieło zostało przedstawione na konkursie Musical Fund Society w Filadelfii, gdzie otrzymało pierwszą nagrodę. Niekonwencjonalna kompozycja, choć początkowo budziła sprzeczne opinie recenzentów muzycznych, jest dziełem skomponowanym z ogromną precyzją i pomysłem. Zachwyca bogactwem harmonii i różnorodnymi barwami.